Mapy i opowieści

Pyk! - odłamała się końcówka wkładu do automatycznego ołówka. Naciskam drugą stronę parę razy i z uporem liczę błąd złożonej kwadratury trapezów. Zaglądam do świątecznego kubka w poszukiwaniu resztek capuccino, ale że kawa dawno wypita, pożeram pozostałości gorzkawej pianki. Neil Gaiman napisał opowiadanie o cesarzu chińskim, który chciał mieć dobrą mapę swojego kraju. Pyk! – kolejna część wkładu pofrunęła w bliżej nieokreślone okolice biurka. Po dość oszczędnym tygodniu miło się napchać daniem ze smażonymi ziemniakami. Schowana gdzieś poza zasięgiem wzroku, ale nie świadomości, gorzka czekolada od babci przypomina, że ostatnio nie żałuję sobie słodyczy. Pyk! – kupiłam zdecydowanie lipne wkłady. Czytane w zimowych tramwajach opowiadania szepczą, że pisać można właściwie o wszystkim. Pyk! – korzystanie z ulubionego ołówka będzie wymagało ode mnie cierpliwości. Wydarzenia dnia nie układają się w strukturę opowieści, no i co z tego? Pyk!...